ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ Ο ΓΑΜΟΣPosted by 'Γιαννης Χαραμης' on Κυριακή, 29 Μαρτίου 2015
Κυριακή 29 Μαρτίου 2015
Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013
Πως να εχει η σελιδα και το blogs σου μεσα σε μια μερα 100 λικε
Οποιος 8ελει να εχει η σελιδα και το blogs σου μεσα σε μια μερα 100 λικε
Να κανει λικε εδω
Να κανει λικε εδω
Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013
Αξιοθέατα στο Παρίσι
Τι αξίζει να δείτε στο Παρίσι
Βιβλιοθήκη/ Μουσείο της Όπερας | Place de l' Opera
Οι συλλογές του επονομαζόμενου "μουσείο - βιβλιοθήκη" παρουσιάζουν την ιστορία της Όπερας τους τελευταίους 3 αιώνες. Καθ' όλη τη διάρκεια του έτους φιλοξενούνται εποχικές εκθέσεις. Στη μόνιμη συλλογή θα βρείτε κοσμήματα, γλυπτά, βιβλία ιστορίας, πίνακες ζωγραφικής, φωτογραφίες, σφραγίδες, διακοσμητικά αντικείμενα, λογοτεχνία, υφάσματα, κοστούμια εποχής, σκίτσα, μουσική.Μουσείο της Orangerie | Jardin des Tuileries
Εδώ θα βρείτε την κορυφαία δουλειά του Claude Monet, τη σειρά με τα νούφαρα, η οποία κοσμεί τις οβάλ αίθουσες του ισογείου του μουσείου. Η σειρά αυτή φιλοτεχνήθηκε στον κήπο του ζωγράφου στο Ζιβερνί. Στα έργα του μουσείου περιλαμβάνεται η εξαίρετη συλλογή Γουόλτερ- Γκιγιόμ με έργα καλλιτεχνών όπως Σουτίν και 14 έργα του Σεζάν, όπως τη Μαντάμ Σεζάν, Στο Πάρκο του Σατό Νουάρ. Επίσης θα θαυμάσετε έργα το Ρενουάρ, όπως το Κορίτσια στο πιάνο, αλλά και πρώιμα έργα του Πικάσο, του Ματίς, Μοντιλιάνι.Grevin | 10 boulevard Montmarte
Το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων Grevin ιδρύθηκε το 1882 και θεωρείται ισάξιο με το μουσείο Μαντάμ Τυσό στο Λονδίνο. Περιέχει ολόκληρες αναπαραστάσεις ιστορικών σκηνών (π.χ. Λουδοβίκος ΙΔ' στις Βερσαλλίες) καθώς και παραμορφωτικούς καθρέπτες στο Καμπινέ Φαναστίκ, όπου γίνονται ταχυδακτυλουργικές επιδείξεις. Εκτίθενται ομοιώματα διασημοτήτων από τον κόσμο της τέχνης, του αθλητισμού και της πολιτικής.Μουσείο Maxim's | 3 rue Royale
Το μουσείο Maxim's παραδόθηκε στο κοινό τον Οκτώβριο του 2004 και βρίσκεται στο εστιατόριο Maxim's. Περιέχει μια εντυπωσιακή συλλογή από έπιπλα, ασημικά, γυαλικά και φωτιστικά από το 1900. Εδώ τιμάται η εποχή της Μπελ Επόκ με την αναπαράσταση των δωματίων εκείνης της εποχής όπως ακριβώς ήταν διακοσμημένα τότε.Μουσείο Μονμάρτης | 12 rue Cortot
Από το 1875, το μεγάλο άσπρο σπίτι, αναμφισβήτητα το πιο κομψό της Μονμάρτης, διετίθετο για τη διαμονή διασήμων καλλιτεχνών, με αποτέλεσμα να φιλοξενεί σήμερα μια εκπληκτική συλλογή έργων τέχνης, πινάκων και φωτογραφιών που διηγούνται την ιστορία της Μονμάρτης.Μουσείο Καρναβαλέ | 23 rue de Sevigne
Tο μουσείο αυτό εγκαινιάστηκε το 1880 και είναι αφιερωμένο στην ιστορία του Παρισιού. Διαθέτει εκθέματα από τη Γαλλο - Ρωμαϊκή περίοδο και τους μεσαιωνικούς χρόνους, αναμνηστικά από τα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης, πίνακες, γλυπτά, έπιπλα και αντικείμενα τέχνης από κατοικίες από το 15ο μέχρι το 19ο αιώνα.Πτι Παλαί | Avenue Winston Churchill
Πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα. Χτίστηκε για τη διεθνή έκθεση του 1900 γα να στεγάσει μια μεγάλη έκθεση έργων τέχνης. Σήμερα φιλοξενεί το μουσείο Καλών Τεχνών. Το παλάτι είναι διατεταγμένο γύρω από μια εντυπωσιακή ημικυκλική αυλή με κήπο, και έχει κολόνες ιωνικού ρυθμού, μια μεγάλη σκεπαστή είσοδο και έναν εντυπωσιακό θόλο. Στο μουσείο θα βρείτε εκθέματα Γάλλων καλλιτεχνών όπως των Ενγκρ, Ντελακρουά, Κουρμπέ.Γκραν Παλαί
Κατασκευάστηκε ταυτόχρονα με το Πτι Παλαί και αποτελεί ένα επιβλητικό παλάτι που συνδυάζει μια εντυπωσιακή πέτρινη κλασσική πρόσοψη με ένα σύμπλεγμα μεταλλικών κατασκευών αρ νουβό. Φέρει μια εξαιρετικής τέχνης γυάλινη οροφή και στις τέσσερις γωνίες του ορθώνονται τα κολοσσιαία μπρούντζινα αγάλματα του Ρεσιπόν, που αναπαριστούν τέθριππα άρματα. Το κτίριο είναι πιο εντυπωσιακό τη νύχτα όταν φωτίζεται η γυάλινη οροφή του με εσωτερικό φωτισμό και έτσι οι φιγούρες των αγαλμάτων προβάλλονται στον ουρανό.Παλαί Ρουαγιάλ
Το πρώην βασιλικό ανάκτορο ξεκίνησε το 17ο αιώνα ως κατοικία του καρδιναλίου Ρισελιέ και αργότερα πέρασε στη δικαιοδοσία του στέμματος και του Λουδοβίκου ΙΔ'. Στο θέατρο εδώ παρουσίασε τα θεατρικά του έργα ο Μολιέρος, αλλά αντικαταστάθηκε από την κομεντί Φρανσαίζ. Σήμερα μια πτέρυγα του ανακτόρου καταλαμβάνεται από το υπουργείο Πολιτισμού.Κέντρο Πομπιντού | Place Georges Pompidou
To κέντρο Πομπιντού είναι ένα κτίριο του οποίου το εσωτερικό και εξωτερικό μέρος δείχνουν ανεστραμμένα. Οι σκάλες, οι αεραγωγοί και υδραγωγοί, αλλά και οι τεράστιες ατσάλινες σκαλωσιές του σκελετού έχουν τοποθετηθεί στο εξωτερικό του. Αυτό επέτρεψε στους αρχιτέκτονες Ρότζερς, Πιάνο και Φρανκίνι να δημιουργήσουν έναν ανοιχτό και ευρύ χώρο στο εσωτερικό για να στεγαστεί το Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης. Ο φοβισμός, ο κυβισμός και ο σουρεαλισμός είναι μερικά από τα ρεύματα που φιλοξενούνται στο Μουσείο με καλλιτέχνες όπως ο Ματίς, Πικάσο, Μιρό και Πόλοκ.Καθεδρικός Ναός Νοτρ-Νταμ (Παναγίας των Παρισίων)
Αριστούργημα της γοτθικής αρχιτεκτονικής, ο καθεδρικός ναός της Νοτρ-Νταμ, χτίστηκε από τον 12ο μέχρι τον 14 αιώνα και η ιδέα του συλλήφθηκε από τον Maurice de Sully. Ταυτόχρονα αποτελεί και το σημείο 0 της πόλης του Παρισιού, από το οποίο μετρούνται όλες οι αποστάσεις. Ο Πάπας Αλέξανδρος Γ' έθεσε το θεμέλιο λίθο του ναού το 1163 και επακολουθούν 170 χρόνια μόχθου μέχρι την αποπεράτωση του ναού. Στο εσωτερικό της δεσπόζουν έργα μεγάλων γλυπτών όπως οι Ραβί, Κουστού και Κουαζεβόξ. Στο ηγεμονικό αυτό περιβάλλον στέφονταν βασιλείς και αυτοκράτορες και ευλογούνταν οι σταυροφόροι. Έχει γνωρίσει όμως και ταραχές από τους επαναστάτες που τη λεηλάτησαν και τη μετέτρεψαν σε ναό λατρεία της Λογικής, αλλά και τη χρησιμοποίησαν και ως αποθήκη κρασιού.Πύργος του 'Αιφελ
Κατασκευάστηκε για τη διεθνή έκθεση του 1889 ως μια προσωρινή παρέμβαση στον ουρανό του Παρισιού, από τον Γκυστάβ 'Αιφελ, για το οποίο επικρίθηκε ανελέητα στις μέρες του. Πρόσφατα ανακαινίστηκε και τοποθετήθηκε νέος φωτισμός και αποτελεί πλέον το σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού.Tour Montparnasse | 33 avenue du Maine
Από εδώ θα ανακαλύψετε εξαιρετική θέα προς το Παρίσι από τον 56ο όροφο του πύργου Montparnasse. Θα ανεβείτε στην κορυφή με τον γρηγορότερο ανελκυστήρα στην Ευρώπη, δηλ. 196 μέτρα μέσα σε 38 δευτερόλεπτα.Πάνθεον | Place du Pantheon
Όταν ο Λουδοβίκος ΙΕ' ανάρρωσε από σοβαρή ασθένεια το 1744, αποφάσισε να χτίσει μια μεγαλοπρεπή εκκλησία για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του στην Αγία Γενεβιέβη. Ο αρχιτέκτονας Σουφλό σχεδίασε την εκκλησία σε νεοκλασσικό ρυθμό. Με την έναρξη της επανάστασης η εκκλησία μετατράπηκε σε Πάνθεον- τόπο που θάβονταν επιφανείς Γάλλοι. Έτσι εδώ είναι θαμμένοι οι Βολταίρος, Ζαν-Ζακ Ρουσό, Βίκτορ Ουγκό και Εμίλ Ζολά.Η Αψίδα του Θριάμβου
Ο Ναπολέων, μετά τη νίκη του στο Αούστερλιτς το 1805, υποσχέθηκε στους άντρες του ότι όταν επέστρεφαν στην πατρίδα θα επέστρεφαν κάτω από αψίδες θριάμβου. Σήμερα η ύψους 50μ. αψίδα αποτελεί το σημείο εκκίνησης παρελάσεων και εορτασμών. Στην ανατολική ζωφόρο αναπαρίσταται η αναχώρηση των γαλλικών στρατευμάτων για νέες εκστρατείες και στη δυτική η επιστροφή τους.Ίδρυμα Henri Cartier Bresson | 2 Impasse Lebouis
Σε μια περιοχή που εκτείνεται σε 600 τετραγωνικά μέτρα θα έχετε την ευκαιρία να δείτε από κοντά περίπου 1000 αυθεντικές φωτογραφίες του διάσημου φωτογράφου και ιδρυτή του Agence Magnum.Μουσείο Λούβρου
Το κτίριο στο οποίο στεγάζεται σήμερα το μουσείο του Λούβρου χτίστηκε το 1190 από το βασιλιά Φίλιππο - Αύγουστο και αρχικά χρησίμευε ως φρούριο για την προστασία του Παρισιού από τις επιδρομές των Βίκινγκ. Επί Φραγκίσκου Α' απώλεσε τον επιβλητικό του πύργο φυλακή και αντικαταστάθηκε από ένα κτίριο αναγεννησιακού ρυθμού. Με το πέρασμα των χρόνων και των βασιλέων προστέθηκαν και νέα κομμάτια. Πιο πρόσφατη προσθήκη είναι η γυάλινη πυραμίδα, στο κεντρικό προαύλιο, από την οποία ο επισκέπτης εισέρχεται στο μουσείο. 8 είναι τα τμήματα στα οποία χωρίζεται η συλλογή του Λούβρου: εκθέματα από την Ανατολή, Ισλαμική τέχνη, Αιγυπτιακές αρχαιότητες, Ελληνικές, Ετρουσκανές και Ρωμαϊκές αρχαιότητες, πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά, έργα τέχνης, σκίτσα μέχρι το 1848. εδώ φιλοξενούνται έργα όπως η Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, η Αφροδίτη της Μήλου (γλυπτό της Μήλου από τους ελληνιστικούς χρόνους), η αυτοπροσωπογραφία του γερμανού ζωγράφου 'Αλμπρεχτ Ντύρερ, η Σταύρωση μετά Δωρητών του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (El Greco), ο Κώδικας νόμων του βασιλιά της Βαβυλωνίας Χαμουραμπί.Μουσείο Πικάσο | Hotel Sale 5, rue de Thorigny
To μουσείο Πικάσο εγκαινιάστηκε το 1986 από το γαλλικό κράτος το οποίο είχε κληρονομήσει πολλά έργα του διάσημου Ισπανού καλλιτέχνη έναντι φόρων, αφού το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το έζησε στη Γαλλία. Το μουσείο στεγάζεται στο μέγαρο Σαλέ, ένα αρχοντικό του 17ου αιώνα στο Μαραί. Η συλλογή περιλαμβάνει έργα από την γαλάζια, ροζ και κυβιστική περίοδο της καλλιτεχνικής εξέλιξης του Πικάσο. Ενδεικτικά θα βρείτε έργα όπως Το φιλί, Οι λουόμενοι, Δύο γυναίκες τρέχουν στην παραλία και μία αυτοπροσωπογραφία.Μουσείο Rodin | 79 rue de Varenne
O Oγκύστ Ροντέν είναι γνωστός ως ο μεγαλύτερος Γάλλος γλύπτης του 19ου αιώνα. Μερικά από τα πιο φημισμένα γλυπτά του που εκτίθενται στον κήπο είναι Οι αστοί του Καλαί, Ο σκεπτόμενος, Οι πύλες της κολάσεως και ο Μπαλζάκ. Επίσης θα δείτε τις συνθέσεις του Το Φιλί και Εύα.Μουσείο Ορσαί | 1 rue de la Legion-d'Honneur
To 1986, 47 χρόνια αφότου έπαψε να λειτουργεί ως σταθμός της κύριας σιδηροδρομικής γραμμής , το έξοχο δημιούργημα του Βικτόρ Λαλού λειτούργησε ως νέο Μουσείο Ορσαί. Κατασκευα΄στηκε αρχικά από την εταιρεία σιδηροδρόμων της Ορλεάνης, ως τελικός σταθμός το τραίνου στην καρδιά του Παρισιού, μετά βίας απέφυγε την κατεδάφιση το 1970. Κατά τη διαδικασία της μετατροπής, μεγάλο μέρος της αρχικής διάπλασης διατηρήθηκε. Το νέο μουσείο δημιουργήθηκε για να στεγάσει τις τέχνες της περιόδου 1848-1914. Διάσημα έργα που φιλοξενούνται εδώ είναι η Πύλη της Κόλασης του Ροντέν, ο Χορός στο Μουλέν ντε λα Γκαλέτ του Ρενουάρ, η Ωραία Αγγέλα του Γκογκέν, η Μικρή δεκατετράχρονη Χορεύτρια του Ντεγκά (γλυπτό), το Κυνήγι της Τίγρης του Ντελακρουά καθώς και αναρίθμητα έργα των Μονέ, Μανέ κ.α.Place de la Concorde
To 1750, ο αρχιτέκτονας Gabriel σχεδίασε την πλατεία αυτή που αποτελεί τη μεγαλύτερη στην πόλη. Το 1972 το άγαλμα του Λουδοβίκου ΧV αντικαταστάθηκε με την γκιλοτίνα στην οποία απαγχονίστηκαν ο Λουδοβίκος XVI, η Μαρία Αντουανέτα και πολλοί άλλοι. Το 19ο αιώνα πλέον η πλατεία διακοσμήθηκε με συντριβάνια και τον οβελίσκο από το Λούξορ της Αιγύπτου.Place des Vosges
Οι Παριζιάνοι και οι επισκέπτες θεωρούν την πλατεία αυτή ως μία από τις ομορφότερες πλατείες του κόσμου. Η εντυπωσιακή συμμετρία της παραμένει άθικτη έπειτα από 400 χρόνια. Την περιβάλλουν 36 κατοικίες, 9 σε κάθε πλευρά, από τούβλα και πέτρες, με στέγη από πλάκες και φεγγίτες πάνω από καμάρες. Υπήρξε το θέατρο πολλών ιστορικών γεγονότων ανά τους αιώνες. Ο Βίκτωρας Ουγκό έζησε εδώ επί 16 χρόνια.Place Vendome
Ξεκίνησε να χτίζεται το 1698 και αποτελεί το καλύτερο δείγμα κομψότητας του 18ου αιώνα στην πόλη. Ανάμεσα στις διασημότητες που έμενα εδώ ήταν ο Φρεντερίκ Σοπέν στον αριθμό 12, και ο Σεζάρ Ριτζ όπου αργότερα έχτισε και το ομώνυμο ξενοδοχείο του.Sacr-Coeur
Με το ξέσπασμα του γαλλο-πρωσικού πολέμου το 1870 δύο καθολικοί επιχειρηματίες ορκίστηκαν να χτίσουν μία εκκλησία αφιερωμένη στην Ιερή Καρδιά του Χριστού, αν η Γαλλία απέφευγε την επικείμενη πρωσική εισβολή. Έτσι λοιπόν το έργο ανέλαβε ο αρχιεπίσκοπος του Παρισιού Γκυμπέρ και οι εργασίες ξεκίνησαν το 1875 πάνω σε σχέδια του Πολ Αμπαντί. Ο ωοειδής τρούλος της εκκλησίας αποτελεί το δεύτερο υψηλότερο σημείο του Παρισιού μετά τον Πύργο του 'Αιφελ, ενώ η καμπάνα της εκκλησίας είναι μία από τις πιο βαριές του κόσμου και ζυγίζει 18,5 τόνους.
Αναζήτηση ξενοδοχείου
Δημοφιλείς Προορισμοί
Εξυπηρέτηση Πελατών
801 11 333 22
Από κινητό ή εξωτερικό: +30 213 0184000
Από Κύπρο: +357-22-030091
e-mail: info@pamediakopes.gr
Δευτ-Παρ: 9:00-18:00 Σάβ: 09:30-14:00
Το Παρίσι (γαλλ. Paris), γνωστό και ως η Πόλη του Φωτός (Ville lumière), από τότε που φωτίστηκαν οι κύριες λεωφόροι του με φανούς γκαζιού το 1828, είναι η πρωτεύουσα της Γαλλίας και της περιφέρειαςΙλ ντε Φρανς (Île-de-France) και μία από τις ιστορικότερες πόλεις της Ευρώπης. Το Παρίσι περιλαμβάνει την πόλη του Παρισιού και τα περίχωρα και βρίσκεται σε ένα λεκανοπέδιο. Ο συνολικός πληθυσμός της μητροπολιτικής περιοχής ξεπερνά τα 13.000.000 [εκκρεμεί παραπομπή] και είναι έτσι μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ευρώπηςκαι του κόσμου. Επιπλέον είναι η πολιτιστική και οικονομική πρωτεύουσα της Γαλλίας, το σημαντικότερο κομβικό σημείο της και έδρα πολλών διεθνών οργανισμών, όπως της ΟΥΝΕΣΚΟ.
Γεωγραφική θέση [Επεξεργασία]
Το Παρίσι είναι κτισμένο στο κέντρο του λεκανοπεδίου του Παρισιού, κατά μέσο όρο 65 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Η πόλη του Παρισιού περιβάλλεται από μεγάλα δάση, τα οποία προσφέρουν ανάσα δροσιάς και ανάπαυσης στους Παριζιάνους. Η έκταση της πόλης φτάνει τα 105,4 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ ολόκληρη η μητροπολιτική περιοχή ξεπερνά τα 14.518 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Σηκουάνας [Επεξεργασία]
Ο Σηκουάνας ποταμός (γαλλ. la Seine) συνδέει το Παρίσι με το εσωτερικό της Γαλλίας, και πιο συγκεκριμένα με την Βουργουνδίακαι με την Μάγχη. Έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη και εξέλιξη της πόλης. Χωρίζει το Παρίσι σε δύο άνισες όχθες, στην δεξιά όχθη (rive droite), όπου κυριαρχούν οι επιχειρήσεις και τα χρηματιστήρια, και την νότια, την αριστερή όχθη (rive gauche), όπου είναι ο παραδοσιακός τόπος διαμονής διανοουμένων και καλλιτεχνών.
Νησιά [Επεξεργασία]
Το Ιλ ντε λα Σιτέ (Île de la Cité) είναι ένα μικρό νησάκι στον Σηκουάνα, στην καρδιά του Παρισιού. Κατοικήθηκε για πρώτη φορά στην αρχαιότητα και είναι, έτσι, το αρχαιότερο σημείο του Παρισιού. Ακριβώς δίπλα στο Ιλ ντε λα Σιτέ βρίσκεται το Ιλ σαν Λουί (Île Saint-Louis)
Πληθυσμός [Επεξεργασία]
Ο πληθυσμός της πόλης ανέρχεται στα 2.153.600 κατοίκους, ενώ μαζί με τα περίχωρα και τις γύρω κοινότητες, τη μητροπολιτική περιοχή δηλαδή, αγγίζει τα 13.200.000 κατοίκους περίπου [εκκρεμεί παραπομπή], που την καθιστούν ως μια από τις μεγαλύτερες πληθυσμιακά πόλεις στην Ευρώπη. Η παγκόσμια κατάταξη το φέρνει στην 23η θέση [εκκρεμεί παραπομπή].
Γεωπολιτική σημασία [Επεξεργασία]
Το Παρίσι σαν ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή συγκεντρώνει Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (Α.Ε.Π.) μεγαλύτερο από ολόκληρη την Αυστραλία. Είναι το μεγαλύτερο οικονομικό κέντρο μαζί με το Λονδίνο στην Ευρώπη και συγκεντρώνει το 30% των επιχειρηματιών ολόκληρης της χώρας. Στο Παρίσι εδρεύουν το 40% των επιχειρήσεων της Γαλλίας και η μεγαλύτερη επιχειρηματική περιοχή της Ευρώπης, το λεγόμενο "La Défense" (Λα Ντεφάνς), είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε μέγεθος χρηματιστήριο της Ευρώπης "Euronext" (Ερονεξτ).
Τουρισμός [Επεξεργασία]
Το Παρίσι, προσελκύει κάθε χρόνο εκατομμύρια τουρίστες [1] από όλον τον κόσμο που έρχονται να θαυμάσουν την αρχιτεκτονική της πόλης, τα μνημεία της αλλά και τα πλούσια σε εκθέματα μουσεία του. Ένα σημαντικό κομμάτι της πόλης είναι ο ποταμόςΣηκουάνας ο οποίος χωρίζει την πόλη σε δύο μέρη, την αριστερή και τη δεξιά όχθη. Σημαντικότερα αξιοθέατα είναι ο Πύργος του Άιφελ, η Αψίδα του Θριάμβου, η Σακρέ Κερ στη Μονμάρτρη, η Παναγία των Παρισίων, το μνημείο της Βαστίλλης, η Πλατεία Βαντόμ, η Πλας ντε Βοζ, τα μουσεία του Λούβρου, του Ορσέ, του Πικάσο, το μουσείο του Ροντέν, το Μπωμπούρ με εκθέματα σύγχρονης τέχνης, το πανεπιστήμιο τηςΣορβόνης, καθώς και το παλάτι των Βερσαλλιών λίγα χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι όπως επίσης και η Euro Disney
Ιστορία [Επεξεργασία]
Αρχαιότητα [Επεξεργασία]
Η πόλη του Παρισιού εξελίχθηκε από έναν κέλτικο οικισμό, στα μέσα του 3ου αιώνα προ Χριστού πάνω στο νησί που βρίσκεται το σημερινό κέντρο της μεγαλούπολης, στον ποταμό Σηκουάνα. Το 52 π.Χ ο οικισμός κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους. Τότε το Παρίσι ονομαζόταν 'Lutetia'. Κατά την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ο οικισμός μεγάλωσε σημαντικά και επεκτάθηκε και στην αριστερή όχθη του ποταμού Σηκουάνα. Εκεί δημιουργήθηκαν ένα αμφιθέατρο, λουτρά και ένας χώρος συγκέντρωσης (Forum).
Η πρώτη φορά που αναφέρεται στην ιστορία η πόλη των Παρισίων είναι από τον Ιούλιο Καίσαρα, στο έργο του "Ιστορία". Εκεί την αναφέρει ως Λουτητία και την φυλή που κατοικεί εκεί, ως Παρίσιους. Μέχρι τώρα έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για να αποσαφηνιστεί η προέλευση των ονομάτων αυτών. Σύμφωνα με μια τολμηρή άποψη, προέρχεται από την ελληνική λέξη "πάρισος", δηλαδή αυτός που απέχει εξίσου από δύο ή περισσότερα σημεία. Οι Έλληνες άποικοι ονόμασαν Πάρισο - απέχει ίσα και από τις δύο ακτές - το νησί αυτό του Σηκουάνα "Ιλ ντε λα Σιτέ", όπου ιδρύθηκε ο πρώτος οικισμός και ξεκίνησε η πόλη των Παρισίων.
Τον 3ο αιώνα μ.Χ έφεραν μερικοί ιεραπόστολοι τον χριστιανισμό για πρώτη φορά στο Παρίσι. Ο άγιος Διόνυσος του Παρισιού έγινε, το 250 μ.Χ, ο πρώτος επίσκοπος του Παρισιού. Αργότερα, όμως, κατά την διάρκεια των διωγμών του αυτοκράτορα Δεκίου, αποκεφαλίστηκε στον λόφο της Μονμάρτρης. Στο μέρος όπου ετάφη ιδρύθηκε, τον 7ο αιώνα, η Βασιλική του Αγίου Διονυσίου (Saint Denis), η οποία χρησίμευε από τότε ως χώρος ταφής των Γάλλων βασιλέων. Το 360 η πόλη μετονομάστηκε οριστικά σε Παρίσι. Το 486 η ρωμαϊκή κυριαρχία έλαβε τέλος στο Παρίσι και στη Βόρεια Γαλλία, καθώς τα στρατεύματα των Μεροβιγγείων κατέλαβαν την πόλη. Ο βασιλιάς Χλωδοβίκος (Chlodwig) έγινε, το 486, ο πρώτος βασιλιάς της Γαλλίας.
Μεσαίωνας [Επεξεργασία]
Το 508 το Παρίσι έγινε πρωτεύουσα του κράτους των Φράγκων. Το 586 μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε την πόλη ολοσχερώς. Ο πολύ σκληρός χειμώνας 763/764 - ο ποταμός Σηκουάνας πάγωσε ως τον πυθμένα - ήταν η αιτία του λιμού στο Παρίσι, ενώ πολλοί άνθρωποι πέθαναν από το κρύο. Η πόλη έχασε την σημασία της και, το 794, ο Κάρολος ο Μέγας έκανε το Άαχεν πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας. Τον 9ο αιώνα το Παρίσι δέχτηκε αλλεπάλληλες επιθέσεις των Βίκινγκς. Παρ' όλες τις πολύμηνες επιθέσεις των Βίκινγκς, και μετά από σκληρές μάχες και πολλά θύματα, και, αφού μεγάλο μέρος της πόλης είχε καεί, οι Βίκινγκς δεν ξαναεπιτέθηκαν στο Παρίσι. Το 987 ο Ούγος των Καπέτων (Hugo Capet) έγινε βασιλιάς, έκανε το Παρίσι πρωτεύουσα της Γαλλίας και ίδρυσε την δυναστεία των Καπέτων που διήρκεσε μέχρι το 1328. Το 1163 άρχισε η οικοδόμηση της Παναγίας των Παρισίων και γύρω από την πόλη χτίστηκαν προστατευτικά τείχη. Το 1181 έγινε η πρώτη δημόσια αγορά. Κατά την διάρκεια του 13ου αιώνα υπήρξαν πολλές φυσικές καταστροφές στο Παρίσι, όπως παγωνιές και πλημμύρες. Το 1210 άρχισε να χτίζεται και το Λούβρο. Κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα το Παρίσι ήταν χωρισμένο στη δεξιά όχθη, όπου κυριαρχούσε η πολιτική, η οικονομία και η θρησκεία, και στην αριστερή όχθη (rive gauche), όπου κυριαρχούσε το προπύργιο των διανοούμενων. Εκεί ιδρύθηκε, το 1257, το Πανεπιστήμιο της Σορβόνης.
Μεταρρύθμιση [Επεξεργασία]
Στις αρχές του 16ου αιώνα πέθαναν πολλοί κάτοικοι της πόλης από χολέρα και άλλες μολυσματικές ασθένειες. Κάτω από την βασιλεία του Φραγκίσκου Α΄ (1494-1547) αναπτύχθηκε η τέχνη και ο πολιτισμός. Αγόρασε πολλά έργα τέχνης του Τιτσιάνο, του Μιχαήλ Αγγέλουκαι του Ραφαήλ, θέτοντας τις βάσεις για την βασιλική συλλογή πινάκων ζωγραφικής. Επίσης προεξέτεινε το Ανάκτορο Φονταινεμπλώ(τότε ήταν φρούριο), ίδρυσε το "Γαλλικό Κολλέγιο", το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα, και εκεί διδάσκονταν Ελληνικά, Λατινικά και Εβραϊκά.
Κατά την διάρκεια των πολέμων των Ουγενότων από το 1562 μέχρι το 1598 το Παρίσι έμεινε σε καθολική ιδιοκτησία. Κατά την νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου, 24 Αυγούστου 1572, δολοφονήθηκαν 3000 με 10000 Ουγενότοι στο Παρίσι. Το 1598 με το Έδικτο της Νάντης οι πόλεμοι των Ουγενότων τερματίσθηκαν.
Υπό τον Λουδοβίκο ΙΓ΄ η οικονομία της πόλης άρχισε να βελτιώνεται. Ίδρυσε τρία τμήματα του Παρισιού, τα οποία υπάρχουν ως σήμερα. Το ανάκτορο του Λουξεμβούργου (Palais de Luxembοurg) και το Βασιλικό Ανάκτορο (Palais Royal) χτίστηκαν εκείνη την περίοδο. Το βασιλικό τυπογραφείο (1620), ο Βοτανικός Κήπος (1626) και η Γαλλική Ακαδημία (1635) ενδυνάμωσαν την πολιτιστική σημασία της πρωτεύουσας.
Σύγχρονο Παρίσι [Επεξεργασία]
Κατά την διάρκεια του 19ου και 20ου αιώνα, το Παρίσι δέχεται συχνά την Παγκόσμια Έκθεση, που σημαδεύει έντονα την πρωτεύουσα. Ο Πύργος του Άιφελ εγκαινιάστηκε για την Έκθεση του 1889 (εκατό χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης), το μετρό γι' αυτή του 1900. Ο γερμανικός στρατός κατέλαβε το Παρίσι κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου από το 1940 έως το 1944. Στις 25 Αυγούστου 1944 η άφιξη του δεύτερου τάγματος τεθωρακισμένων του στρατηγού Λεκλέρκ (Leclerc) σήμανε και το τέλος της κατάληψης της πρωτεύουσας, χωρίς να σημειωθούν παραπάνω ζημιές, καθώς ο στρατηγός Ντίτριχ φον Χόλτιτς (Dietrich von Choltitz), Στρατιωτικός Διοικητής της πόλης, δεν υπάκουσε στις διαταγές του Χίτλερ, που απαιτούσε την καταστροφή του Παρισιού.[2] Το Παρίσι οργάνωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1900 και του 1924. Ήταν, επίσης, υποψήφια πόλη το 1992, το 2008 και για τους Αγώνες του 2012, που κερδήθηκαν τελικά από τις πόλεις της Βαρκελώνης, του Πεκίνου και του Λονδίνου αντίστοιχα.
Πολιτισμός και αξιοθέατα [Επεξεργασία]
Η γαλλική πρωτεύουσα έχει μεγάλο αριθμό ιστορικών και θρησκευτικών κτηρίων, μουσείων, πάρκων και θεάτρων. Στο Παρίσι βρίσκονται περίπου 160 μουσεία, 200 μόνιμες εκθέσεις τέχνης (γκαλερί), 100 θέατρα, 600 κινηματογράφοι. Η προσφορά σε πολιτιστικές εκδηλώσεις περιλαμβάνει κονσέρτα, εκθέσεις, φεστιβάλ μουσικής και κινηματογράφου, επιδείξεις μόδας αλλά και αθλητικές εκδηλώσεις. Το Ανάκτορο Φονταινεμπλώ (Fontainebleau) μπήκε, το 1979, στον κατάλογο της UNESCO ως πολιτιστικό μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς και το ίδιο συνέβη με το παλάτι των Βερσαλλιών το 1981 και την όχθη του ποταμού Σηκουάνα το 1991.
Θέατρο [Επεξεργασία]
Τα μεγαλύτερα θέατρα της χώρας βρίσκονται στο Παρίσι. Το Γαλλικό Θέατρο (Theatre français) είναι το εθνικό θέατρο με κλασσικό περιεχόμενο κυρίως. Ιδρύθηκε το 1680 και εκεί παίζονται κατεξοχήν τα έργα του Μολιέρου. Υπάρχει, επίσης, και η Όπερα του Παρισιού, η οποία ιδρύθηκε το 1875, καθώς και το θέατρο των Ηλυσίων Πεδίων.
Μουσεία [Επεξεργασία]
Το Παρίσι βρίθει μουσείων και εκθεσιακών χώρων που καλύπτουν πληθώρα θεμάτων και ιστορικών περιόδων. Επιχειρώντας μία αναφορά στα πιο σημαντικά:
- Το παγκοσμίως γνωστό μουσείο του Λούβρου, το οποίο άνοιξε τις πύλες του το 1793, περιλαμβάνει πάνω από 30.000 εκθέματα, από την αρχαιότητα μέχρι τον 19ο αιώνα. Πριν γίνει μουσείο ήταν βασιλική κατοικία και σήμερα είναι το μεγαλύτερο μουσείο του κόσμου. Βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του Παρισιού.
- Το Μουσείο Ορσέ (Musée d'Orsay), παλαιός σιδηροδρομικός σταθμός που ανακατασκευάστηκε το 1986 για να στεγάσει αντικείμενα γαλλικής τέχνης της χρονικής περιόδου 1848 - 1914, φιλοξενεί μία πλούσια συλλογή ιμπρεσιονιστικών έργων, καθώς και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες προσωρινές εκθέσεις.
- Το κέντρο Ζωρζ Πομπιντού (Georges Pompidou) ή Μπωμπούρ (Beaubourg) ή Εθνικό κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού, γνωστό για τη νεωτεριστική αρχιτεκτονική του, κτίσθηκε το 1977 και στεγάζει σύγχρονα έργα τέχνης.
- Το Γκραν Παλέ (Grand Palais) πρωτοάνοιξε στην παγκόσμια Έκθεση το 1900. Μέσα στο μουσείο βρίσκονται κυρίως πίνακες ζωγραφικής. Δίπλα, αλλά ενσωματωμένο στο μουσείο, βρίσκεται ένα δεύτερο Μουσείο, αυτό της Φυσικής Ιστορίας.
- Το μουσείο του Πάμπλο Πικάσο είναι αφιερωμένο, όπως το λέει και ο τίτλος του, στον μεγάλο Ισπανό ζωγράφο. Εκτίθενται περίπου 250 έργα του Πικάσο, πίνακες αλλά και γλυπτά.
- Το πάρκο της Βιλέτ, στο οποίο βρίσκονται τα μουσεία της "πόλης της μουσικής" και της "Πόλης των επιστημών και βιομηχανίας" με την τεραστίων διαστάσεων κινηματογραφική αίθουσα Ζεόντ (οθόνη 1.000 μ²)
- Το μουσείο Ροντέν, με τον συμπαθέστατο κήπο, που φιλοξενεί έργα του διάσημου γλύπτη.
- Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της πόλης του Παρισιού, όπου φιλοξενούνται έργα των Πωλ Σεζάν, Πάμπλο Πικάσσο και άλλων σύγχρονων δημιουργών.
- Το Μουσείο της Όπερας, το Palais Garnier που κατασκευάστηκε από το Ναπολέοντα τον 3ο.[3]
- Το Μουσείο Τεχνών και επιτηδευμάτων (Musée des Arts et Metiers).
Δρόμοι και κτήρια [Επεξεργασία]
Η λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων (Avenue des Champs-Élysées) είναι πιθανόν η πιο διάσημη λεωφόρος του κόσμου. Το πλάτος της φτάνει τα 71 μέτρα και το μήκος της τα 2 χιλιόμετρα, ξεκινά από την πλατεία Κονκόρντ (Place de la Concorde) και τερματίζει στην περιοχή της πλατείας Place Charles-de-Gaulle (Place de l’Étoile), όπου και η Αψίδα του Θριάμβου.
Ο Πύργος του Άιφελ είναι το ορόσημο της πόλης και η ψηλότερη κατασκευή της, με ύψος 324 μ. (μαζί με την κεραία).[4] Οι εργασίες κατασκευής ξεκίνησαν το 1887 και ολοκληρώθηκαν το 1889. Στην αρχή είχε σχεδιαστεί για προσωρινή μόνο χρήση για την παγκόσμια έκθεση του 1889 αλλά ο τεράστιος και εκκεντρικός Πύργος εντυπωσίασε τόσο πολύ ώστε αποτελεί σήμερα σύμβολο τόσο του Παρισιού όσο και της Γαλλίας. Δέχεται πάνω από 6.000.000 επισκέπτες ετησίως, ενώ το 2002 συμπλήρωσε συνολικά 200.000.000 επισκέπτες από τότε που κατασκευάστηκε.
Η Αψίδα του Θριάμβου (Arc de Triomphe), με ύψος 50 μ. και μήκος 45 μ., κατασκευάσθηκε με εντολή του Ναπολέοντα. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1806 και η Αψίδα εγκαινιάστηκε το 1836 από τον βασιλιά της Γαλλίας Λουί Φιλίπ.[5]
Η Σορβόννη είναι το αρχαιότερο πανεπιστήμιο βόρεια των Άλπεων. Ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα.
Το Καφέ Λε Ντε Μαγκό αποτελεί επίσης γνωστό ορόσημο του Παρισιού.
Τουρισμός [Επεξεργασία]
Στο Παρίσι υπάρχουν πάνω από 10.000 εστιατόρια. To Μουλέν Ρουζ (Moulin Rouge) χτίστηκε το 1889. Το όνομα του καμπαρέ αυτού σημαίνει "Κόκκινος Μύλος", που είναι και το σήμα κατατεθέν του.
Εκκλησίες [Επεξεργασία]
Ο καθεδρικός ναός της Παναγίας των Παρισίων (Notre Dame de Paris) είναι ένας από τους αρχαιότερους καθεδρικούς ναούς της Ευρώπης. Άρχισε να κτίζεται το 1163 και ολοκληρώθηκε το 1345. Οι δύο πύργοι του έχουν ύψος 69 μέτρα καθένας, ενώ το μήκος όλης της εκκλησίας φτάνει τα 130 μέτρα και το πλάτος της τα 45 μέτρα. Συνολικά έχει χωρητικότητα 9.000 ατόμων. Η εκκλησία του Αγίου Σουλπικίου (Saint Sulpice). Η σημερινή εκκλησία άρχισε να χτίζεται το 1649 και ολοκληρώθηκε τον 18ο αιώνα. Η βασιλική της Ιερής Καρδιάς (Basilique de Sacré-Coeur) είναι ρωμαιοκαθολική εκκλησία στον λόφο της Μονμάρτρης, στο υψηλότερο σημείο της πόλης. Άρχισε να χτίζεται το 1876 και ολοκληρώθηκε το 1914.
Συγκοινωνία [Επεξεργασία]
Η πόλη διαθέτει πυκνό δίκτυο μετρό, το οποίο συνδέεται με προαστιακά δίκτυα (RER) και περιφερειακά δίκτυα (Urbaine). Διαθέτει, επίσης, σιδηροδρομική σύνδεση με όλες σχεδόν τις πόλεις της χώρας. Περιβάλλεται από πυκνό δίκτυο αυτοκινητοδρόμων, οι οποίοι την συνδέουν με κάθε σημείο της επικράτειας. Διαθέτει, επίσης, δύο διεθνή αεροδρόμια, το παλαιότερο Ορλί(Paris Orly),[6] στα νότια της πόλης, και το νεότερο Διεθνές Αεροδρόμιο Παρισιού Σαρλ ντε Γκωλ(Paris Charles de Gaulle) στα βόρεια, το δεύτερο πιο πολυσύχναστο αεροδρόμιο της Ευρώπης.[7] Το παλαιότερο αεροδρόμιο του Μπουρζέ (Le Bourget) δεν χρησιμοποιείται πλέον από αεροπορικές εταιρείες.
Χώροι πράσινου [Επεξεργασία]
Το Παρίσι, όπως και το Λονδίνο, είναι μια ευρωπαϊκή μεγαλούπολη με πολλούς πράσινους χώρους: πάρκα, κήποι, δάση στολίζουν την ατμόσφαιρα της γαλλικής πρωτεύουσας. Οι μεγαλύτεροι χώροι πρασίνου είναι τα δάση Bois de Vincennes και Bois de Boulogne (Δάσος της Βουλώνης), οι οποίοι καλύπτουν μια έκταση περίπου 10 τετρ. χιλ. και 8,5 τετρ. χιλ. και βρίσκονται στο νοτιοανατολικό και δυτικό άκρο του Παρισιού αντιστοίχως. Και τα δυο δάση περιλαμβάνουν ιππόδρομο, νησάκια, λίμνες, κήπους και άλλους πόλους έλξης, για παράδειγμα το ζωολογικό κήπο του Βενσέν (Vincennes) ή το μουσείο επιστημών Exploradome στη Βουλώνη.
Άλλοι σημαντικοί χώροι πρασίνου είναι οι φημισμένοι κήποι του Λουξεμβούργου (Jardins du Luxembourg), που περιλαμβάνουν και το Ανάκτορο του Λουξεμβούργου, ο Βοτανικός κήπος Jardin des Plantes, με διάφορα μουσεία (Μουσείο Φυσικής Ιστορίας) και θερμοκήπια και με έναν από τους πιο παλαιούς ζωολογικούς κήπους στον κόσμο (Ménagerie du Jardin des Plantes, έτος έναρξης λειτουργίας το 1794 [8]), η περιοχή Tuileries, με το Ανάκτορο του Κεραμεικού, το πάρκο Buttes-Chaumont, το οποίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, μια μικρή σπηλιά, το πάρκο Parc de la Villette με το περίφημο Cité des Sciences et de l'Industrie, τα πάρκα Monceau και Montsouris και πολλοί άλλοι χώροι πρασίνου.
Ωστόσο και εκτός του Δήμου του Παρισιού (Ville de Paris), στην ευρύτερη περιοχή της πόλης (région parisienne) συναντά κανείς αξιόλογους και μεγάλους χώρους πρασίνου: το δάσος της Μεντόν (forêt de Meudon), με έκταση 1.100 εκτάρια (11.000 στρέμματα),[9] απέχει περίπου 6 χλμ. νοτιοδυτικά του Παρισιού και στεγάζει άγρια πανίδα, όπως αλεπούδες καιαγριογούρουνα. Σε αυτό υπάρχει, επίσης, και το Αστεροσκοπείο της Meudon, ένα από τα πιο σημαντικά αστρονομικά κέντρα στον κόσμο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)